Ook gepubliceerd in het Boeddhistisch Dagblad: http://boeddhistischdagblad.nl/achtergronden/beeldende-kunst/61985-cartoon/
zondag 27 december 2015
Goede voornemens
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
zaterdag 19 december 2015
Hoe kom ik tot mezelf?
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
zondag 13 december 2015
Dreigt er een leegverkoop?
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
vrijdag 4 december 2015
Pakjesavond..
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
zaterdag 28 november 2015
Helemaal zen
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
donderdag 19 november 2015
Dualiteit
De spreuk: "Liefde is samen problemen oplossen die je alleen niet zou hebben", hangt bij mijn buren. Ik heb er erg om moeten lachen. En aan wie ik het ook vertel, iedereen ziet daar de humor van in. Zeker mensen met een relatie, herkennen het, herkennen dat gevoel dat je samen problemen aan het oplossen bent, die je, als je alleen was, niet zou hebben.
De gedachte die daar achter ligt is volgens mij: "Je kunt beter alleen zijn/wonen. Of je moet proberen om de ander meer op jezelf te laten lijken.
Want, zo denken veel mensen: 'als het aan mij ligt, hebben we geen problemen'.
En ik betrap mezelf er ook vaak op dat ik over mijn partner denk: "Waarom doet ze zo moeilijk? Waarom kan ze niet een beetje zus of zo zijn, dan gaat het allemaal veel beter".
Dualistisch denken. Ik tegenover ander.
Daarom beoefen ik zen. Om in de diepte van mijn denken te duiken en mijn gedachten te leren kennen die gaan over 'ik versus ander'. Om de werkelijkheid daarvan te toetsen in de niet-dualiteit. En er achter te komen dat die gedachten slechts in mijn hoofd bestaan en niets zeggen over de werkelijkheid.
Niets zeggen ze over de werkelijkheid. Niets. Echt niets. En dat weet iedereen, die een beetje in staat is om naar binnen te kijken.
En toch is het zo verleidelik om wel zo te denken. In je relatie, op je werk, overal.
Vorige week las ik een artikel in knack.be. Een belgisch actualiteitenmagazine. Dat artikel ging over terrorisme. Er werd een Nederlandse specialist in internationale betrekkingen aan het woord gelaten: Peter Knoope .
Hij waarschuwt het Westen: wij dringen ons denken over geschiedenis op aan de rest van de wereld. En dat gaat helemaal fout. 'We hebben geen idee van wat zich aan het ontwikkelen is. De woede, de ontevredenheid, de antiwesterse sentimenten.'
'We denken nog altijd dat we moeten democratiseren, en dat onze seculiere vooruitgangsgedachten enige relevantie hebben in een wereld waarin het merendeel van de mensen antiwesters is.
Dat raakte me. Er zit wel wat in wat die man zegt, vind ik. We hebben het idee dat 'zij' de terrosristen van IS , achter lopen op ons. Ze zijn immers barbaars. Ze hebben middeleeuwse opvattingen. Ze kennen geen democratie.
Ons gedachtengoed is beter.
Als zij maar anders zouden zijn, meer zoals wij zouden zijn.
Het is eigenlijk net als die spreuk: Wij, in het westen, hebben het gevoel dat we problemen moeten oplossen die we niet zouden hebben als zij ( de IS) er niet waren, of als zij 'gewoon' net zo als wij zouden zijn. Dus we moeten hen vernietigen. Zodat we weer alleen met 'de onzen' zijn.
Het is niet dat ik het geweld goed praat van de IS. Absoluut niet. Zij doen precies hetzelfde. En laten dat bovendien met barbaars geweld gepaard gaan. Zij vinden ook dat wij hun gedachtengoed over zouden moeten nemen. Zij willen ons vernietigen.
Waar ligt de werkelijjke oplossing? In mijn relatie is het mogelijk om mijn gedachten over de ander met een korreltje zout te nemen. Om de verbinding te zoeken. En te ervaren dat dat 'ik versus ander' slechts in mijn gedachten bestaat.
Maar op mondiaal niveau? Hoe vinden we ooit verbinding met terroristen?
Misschien is het heel idealistisch. Maar toch geloof ik er nog steeds in dat ik niet anders ben dan zij. Dat liefde niet zozeer is dat je samen problemen oplost, maar dat liefde is 'het ervaren van één zijn met de ander'. Met wie dan ook.
Zolang we in 'ik versus ander' blijven geloven, en blijven geloven dat als die ander er niet zou zijn, we dan geen problemen zouden hebben, dan blijven we in een staat van oorlog.
Helena zegt: ... en niet iedereen is in staat om naar binnen te kijken, helaas. Tel daarbij op het feit dat we dan ook nog eens te maken hebben met ieders 'eigen beeld van de wereld', dus tja, over wie z'n werkelijkheid hebben we het dan hè.
Gelukkig is 'liefde' wel een universele waarde, dat dan weer wel, dus houd ook ik hoop :-).
Monique zegt: Mooi Marjita. Complex ook. Ik zou er nog een stapje tussen willen zetten: het lijkt me belangrijk eerst de verschillen te onderkennen, zonder waardeoordeel en de ander te proberen te begrijpen vanuit zijn/haar pijn en behoeften, daarmee kun je een gevoel van verbondenheid creëren. Een constructieve dialoog is volgens mij de enige oplossing. Groot probleem is dat we nu overal over de wereld te maken hebben met destructieve groepsprocessen, waardoor iedere dialoog wordt bemoeilijkt.
Monica zegt: Wat mooi!!
Terugslaan met nog meer geweld is m.i. idd niet de oplossing. Maar hoe zou dit vanuit non-dualisme dan wel kunnen, praktisch?
Elly zegt: Mooi en duidelijk. Dank voor het delen.
Barbara zegt: Prachtig, Marjita! Je stukje raakt me.
Hilde zegt: ♡
Thea zegt: Precies zoals het is! Twee kanten - een worden. Duidelijk onder woorden gebracht!
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
zaterdag 14 november 2015
Verbijstering
It has caused a lot of problems in this world,
But it has not solved one yet.
Maya Angelou
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
zaterdag 7 november 2015
Onze Nico
Afgelopen week werd bekend dat Nico Tydeman, geestelijk leider en leraar van Zen Centrum Amsterdam drie jaar een buitenechtelijke relatie heeft gehad met een studente. http://boeddhistischdagblad.nl/nieuws/59209-zenleraar-tydeman-blijft-aan-als-leraar-na-jarenlange-buitenechtelijke-relatie-met-studente/
Ik was enorm verbaasd door dit bericht. De laatste van wie ik zoiets verwacht had was van Nico Tydeman.
Ook in het Boeddhistisch Dagblad kwamen er heel veel reacties op het artikel.
Heel veel oordelen ook. Het lijkt het wel of sommigen denken dat wijsheid voortkomt uit meningen, ideeën en vooral uit 'weten hoe het niet en wel moet'.
Natuurlijk is het zo dat een leraar, wat voor leraar dan ook, nooit een relatie aan moet gaan met een studente.
Maar ik denk dat de sangha van ZCA zelf heel goed kan bepalen wat haar volgende stappen zijn .
Ik hoop dat ze vanuit stilte de compassie en wijsheid vindt waarop ze verder kan gaan.
Dat voor hen de tijd aanbreekt om te verwerken en te leren van het gebeurde.
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
zaterdag 31 oktober 2015
Zondagsrust
Vandaag, 1 november, wordt over de hele wereld een vreedzame sit-in voor de planeet gehouden. Vierentwintig uur van meditatie die vanmorgen om acht uur Europese tijd begint. Vierentwintig uur achter mekaar zitten is lang, erg lang. Maar misschien dat familieleden, spirituele vrienden of dharmavrienden elkaar het stokje door kunnen geven om die vierentwintig uur vol te maken.
Een groep zogenoemde ‘spirituele activisten’, onder wie een aantal boeddhisten, die grote zorgen hebben over de effecten van de klimaatverandering, roept mensen op om te zitten voor onze mooie planeet.
Dit is een van vele mondiale acties inzake klimaatverandering waarbij boeddhisten invloed kunnen uitoefenen op CoP 21, de 21ste door de UN georganiseerde conferentie inzake klimaatverandering, die van dertig november tot elf december in Parijs wordt gehouden en waaraan naast regeringen ook organisaties die zich inzetten voor het behoud van het milieu deelnemen.
De Dalai Lama wees onlangs op een goed beheer van onze planeet. ‘Er is geen andere planeet waar we ons naartoe verplaatsen kunnen, dit is ons enige thuis. Het is geen politieke of religieuze kwestie, maar gaat uiteindelijk over de overleving van de mensheid,’ zei de Dalai Lama, die al jaren een uitgesproken pleitbezorger is voor het milieu. Deze zomer prees hij de pauselijke encycliek over klimaatverandering.
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
zaterdag 24 oktober 2015
Nu even niet
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
zaterdag 17 oktober 2015
Sober en rechtvaardig
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
zaterdag 10 oktober 2015
Wat?
Cartoon mede naar aanleiding van het artikel dat afgelopen week in het BD verscheen waarin beweerd werd dat mindfulness slechtvoor het geheugen zou zijn. http://boeddhistischdagblad.nl/nieuws/58240-mindfulness-kan-slecht-voor-het-geheugen-zijn/
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
zaterdag 3 oktober 2015
Ik snap niet..
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
zondag 27 september 2015
Maak je maar geen zorgen, hoor
Donderdagavond zat ik in de auto en hoorde op de radio een interview met Marjan Minnesma, directeur van Urgenda, de organisatie voor duurzaamheid en innovatie die Nederland, samen met bedrijven, overheden, maatschappelijke organisaties en particulieren, sneller duurzaam wil maken. Het ging over de rechtszaak die Urgenda tegen de staat heeft aangespannen vanwege de reductie van de CO2-uitstoot. En waarover die ochtend een debat was in de Tweede Kamer.
Minnesma zei terecht dat de reductie die het kabinet voorstelt véél te laag is, en dat we daardoor feitelijk generaties na ons opzadelen met een steeds onleefbaar wordende wereld. Een wereld waarin steeds meer mensen uit hun land weg moeten vluchten omdat dat land niet meer leefbaar is door de klimaatsverandering.
Kunnen we straks nog, nu al eigenlijk, tegen onze kinderen en kleinkinderen zeggen, dat ze zich geen zorgen hoeven maken?
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
zaterdag 19 september 2015
Ruimte zat, Max..
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
zondag 13 september 2015
Gelukkig
TToen ik woensdagochtend het bericht las, dat Joost Zwagerman was overleden en dat hij zelfmoord had gepleegd, schoten de tranen spontaan in mijn ogen.
Vanwege het schok-effect, denk ik. En ook door een besef dat Zwagerman kennelijk zó erg leed, dat hij er een eind aan heeft gemaakt.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook tot de grote groep van mensen behoor die wel eens nadenkt over zelfdoding. Ik ken het gevoel van dat het me teveel wordt. Dat ik het gevoel heb dat ik 'het leven niet aankan'. Vaak kan ik het niets eens heel duidelijk omschrijven. Het is een gevoel. Een ondertoon in mijn bestaan.
Ieder mens wil gelukkig zijn toch? Dat is een soort van oerdrift. Of je nou een IS-strijder bent, een vluchteling, of een depressief mens. We willen allemaal gelukkig zijn. Tevreden zijn.
Sommige mensen lukt het beter om tevreden te zijn dan anderen.
Wat mij intrigeert is wát er precies dood gaat. Of wat je precies dood wilt, als je een einde aan je leven wilt maken. Wil je van je lichaam af? Of van je gedachten en gevoelens?
Die vraag stel ik mezelf ook wel eens. Het is moeilijk om er een antwoord op te geven. Omdat dat 'ik' helemaal niet zo'n heel duidelijk vormgegeven iets is.
Dat weten boeddhisten maar al te goed.
Dat zelf is niet vast te grijpen. Niet zoals je een glas water vast kunt grijpen. Je kunt er je vinger niet op leggen.
Het 'ik' is alleen maar te omschrijven als een scala van eigenschappen, gekoppeld aan een lichaam. En die eigenschappen zijn nog veranderlijk ook.
Mijn ik is een bouwwerk van gedachten, gevoelens, ideeën, overtuigingen, herinneringen, successen en mislukkingen die ik gedurende al de jaren van mijn leven opgebouwd heb.
Als ik in slaap val, dan is het weg.
En zodra ik weer wakker wordt, ontstaat het hele circus weer.
Zwagerman wilde misschien een einde aan dat circus maken. Omdat het geen leuk circus was.
Omdat het niet lukte om er een leuk circus van te maken.
In mijn ervaring ben je voor een groot deel wel in staat om dat circus leuker te maken. Om dat 'zelf' wat minder te laten lijden.
Maar de één moet daar veel meer moeite voor doen dan een ander.
Nathalie zegt: Ja, herkenning. Het is vaak een struggle. Je wilt weglopen van iets, maar van wat? Iemand beschreef het als: "Je wilt dit leven niet meer". Het is een staat van zijn m.i. waarin ik mijn gedachten niet kan sturen en die met me op de loop gaan, waardoor ik angst krijg niets meer onder controle te hebben en idd diep ongelukkig voel. Even later is dat gevoel weer weg; weg gedacht/gerelativeerd. En vergeet de chemie niet in je hersenen. Het is best wel een beetje een complexe materie. Bovendien werkt het wel hetzelfde bij iedereen, die met zelfmoord-pogingen loopt????
Vanwege het schok-effect, denk ik. En ook door een besef dat Zwagerman kennelijk zó erg leed, dat hij er een eind aan heeft gemaakt.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook tot de grote groep van mensen behoor die wel eens nadenkt over zelfdoding. Ik ken het gevoel van dat het me teveel wordt. Dat ik het gevoel heb dat ik 'het leven niet aankan'. Vaak kan ik het niets eens heel duidelijk omschrijven. Het is een gevoel. Een ondertoon in mijn bestaan.
Ieder mens wil gelukkig zijn toch? Dat is een soort van oerdrift. Of je nou een IS-strijder bent, een vluchteling, of een depressief mens. We willen allemaal gelukkig zijn. Tevreden zijn.
Sommige mensen lukt het beter om tevreden te zijn dan anderen.
Wat mij intrigeert is wát er precies dood gaat. Of wat je precies dood wilt, als je een einde aan je leven wilt maken. Wil je van je lichaam af? Of van je gedachten en gevoelens?
Die vraag stel ik mezelf ook wel eens. Het is moeilijk om er een antwoord op te geven. Omdat dat 'ik' helemaal niet zo'n heel duidelijk vormgegeven iets is.
Dat weten boeddhisten maar al te goed.
Dat zelf is niet vast te grijpen. Niet zoals je een glas water vast kunt grijpen. Je kunt er je vinger niet op leggen.
Het 'ik' is alleen maar te omschrijven als een scala van eigenschappen, gekoppeld aan een lichaam. En die eigenschappen zijn nog veranderlijk ook.
Mijn ik is een bouwwerk van gedachten, gevoelens, ideeën, overtuigingen, herinneringen, successen en mislukkingen die ik gedurende al de jaren van mijn leven opgebouwd heb.
Als ik in slaap val, dan is het weg.
En zodra ik weer wakker wordt, ontstaat het hele circus weer.
Zwagerman wilde misschien een einde aan dat circus maken. Omdat het geen leuk circus was.
Omdat het niet lukte om er een leuk circus van te maken.
In mijn ervaring ben je voor een groot deel wel in staat om dat circus leuker te maken. Om dat 'zelf' wat minder te laten lijden.
Maar de één moet daar veel meer moeite voor doen dan een ander.
Yvonne zegt: Wat mooi dat je zo open durft te zijn Marja. Wat zo lastig is aan een depressie, als je er midden in zit kun je er bijna niet open over praten. En zoals je bij Joost ziet, praat hij er over als het voorbij is met een distantie waarbij het lijkt of alles onder controle is.
Aline zegt: Zolang het een 'milde' depressie blijft zou je jezelf eruit kunnen redeneren/mediteren. Ben je suïcidaal (een depressie met psychotische kenmerken) dan zou ik hulp zoeken want dan is de chemische balans weg in je hersenen en daar redeneer/mediteer je jezelf echt niet meer uit zonder medicijnen. Anders blijf je aan de verliezende hand, lijkt mij dan een extra reden om er een eind aan te maken......
Nathalie zegt: Ja, herkenning. Het is vaak een struggle. Je wilt weglopen van iets, maar van wat? Iemand beschreef het als: "Je wilt dit leven niet meer". Het is een staat van zijn m.i. waarin ik mijn gedachten niet kan sturen en die met me op de loop gaan, waardoor ik angst krijg niets meer onder controle te hebben en idd diep ongelukkig voel. Even later is dat gevoel weer weg; weg gedacht/gerelativeerd. En vergeet de chemie niet in je hersenen. Het is best wel een beetje een complexe materie. Bovendien werkt het wel hetzelfde bij iedereen, die met zelfmoord-pogingen loopt????
Monique zegt: Wat een mooie dharmatalk weer Marjita, ook zo mooi om ( nu weliswaar van een afstand) mee te mogen maken hoe je groeit in je leraarschap. We spreken elkaar vast nog wel een keer... :))
Shelly zegt: Ik ben pas na mijn 50e gelukkig geworden en ben blij dat ik door had dat ik niet van Het leven af wilde maar van mijn gevoel van uitzichtloosheid. Dank voor het delen, Marjita.
Magda zegt: Heel herkenbaar en goed verwoord. Alleen vrees ik dat 'de' IS-ninja geheel andere oerdriften kent :(
Mies zegt: En dit doet mij de tranen in de ogen springen omdat het zó herkenbaar is. Dank je
Ellen zegt: Mooi verwoord, voor zover dat mogelijk is.
Johanna zegt: Dank!, het is inderdaad een voortdurend bij jezelf kijken, ook nu ik weer ziek ben. Soms melancholie en dan weer bewust van ik ben niet dit alleen.
Paulien zegt: Een na laatste zin misschien de oplossing? Bedankt voor je openheid! Xx
Yvonne zegt: Als meer mensen zo open durven zijn, kan er lucht bij het taboe
Albert zegt: Woorden om te overdenken, dank je wel, Marjita. En in praktijk te brengen.
Ineke zegt: Dank dat jullie deze persoonlijke "zaken" willen delen!
Edith zegt: zo herkenbaar, dank je wel....
Yvonne zegt: Mooi omschreven en zo herkenbaar. Dank!
Willeke zegt: Allemachtig heftig!
Sophie zegt: Dat dus. Dank!
Teska zegt: Dank je Marjita
Frans zegt: -^-
Josiene zegt: Ja, alsne t leven te veel pijn doet wil je er, van die pijn, van af. Ik lees weer in innerlijke eenvoud van krishnamurti en denk over deze zaken.
Akiyo zegt : Stil van 🙏💕✨
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
zaterdag 5 september 2015
Stel je voor
Stel je voor dat je een vluchteling bent.
Stel je voor dat Nederland is overstroomd. Dat alles is ondergelopen. Geen huis staat meer boven water. Miljoenen Nederlanders vluchten voor het water.
Ik ben afhankelijk van de goodwill van vreemden. Ik kan me niet voorstellen dat ze ons niet zouden helpen. Voor me loopt een gezin. Jonge ouders. Twee kinderen. Die kinderen moeten eten. Er zal toch wel iemand zijn die ons wat geeft?
En een bed. Dat we kunnen rusten. Want ik voel mijn benen niet meer. Ik ben murw van de pijn in mijn lijf.
Ik kijk op mijn telefoontje, zie een foto van een vakantie van vorig jaar. Het is niet voor te stellen dat ik dat ben. Dat ik dat ooit geweest ben.
Mijn kat zal wel verdronken zijn. Mijn huis, mijn schilderijen, alles wat me dierbaar was is weg. Ik voel niet eens meer het verdriet.
Hoop alleen dat er mensen zijn die ons kunnen helpen. Die ons wat eten geven, misschien een bed.
Stel je voor dat Nederland is overstroomd. Dat alles is ondergelopen. Geen huis staat meer boven water. Miljoenen Nederlanders vluchten voor het water.
Ik ook. Het enige dat ik heb is een plastic tas met wat kleren. En mijn IPhone. Mijn vriendin loopt naast me. Daarachter mijn zus, mijn neef. Mijn buren. En een hoop onbekenden. Ik weet niet waar mijn oudste zus is. Ik weet niet waar mijn nichtje is, die vorige maand net 11 geworden is. Ik weet niet of mijn moeder het gered heeft.
We hopen in Afrika asiel te krijgen. Maar zeker is het niet. Mijn paspoort drijft ergens. Of ligt misschien al op de bodem van de Noordzee.
Ik ben afhankelijk van de goodwill van vreemden. Ik kan me niet voorstellen dat ze ons niet zouden helpen. Voor me loopt een gezin. Jonge ouders. Twee kinderen. Die kinderen moeten eten. Er zal toch wel iemand zijn die ons wat geeft?
En een bed. Dat we kunnen rusten. Want ik voel mijn benen niet meer. Ik ben murw van de pijn in mijn lijf.
Ik kijk op mijn telefoontje, zie een foto van een vakantie van vorig jaar. Het is niet voor te stellen dat ik dat ben. Dat ik dat ooit geweest ben.
Mijn kat zal wel verdronken zijn. Mijn huis, mijn schilderijen, alles wat me dierbaar was is weg. Ik voel niet eens meer het verdriet.
Hoop alleen dat er mensen zijn die ons kunnen helpen. Die ons wat eten geven, misschien een bed.
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
zondag 30 augustus 2015
De wereld gaat aan vlijt ten onder
DE WERELD GAAT AAN VLIJT TEN ONDER
Niemand zijn, nergens heen gaan. Dat is de titel van het boek van Ayya Khema. En het was ook een koan waar ik vorige week 'mee gezeten' heb, toen ik een zenretraite deed.
Een prachtige koan vind ik het. Door deze koan ontdekte ik opnieuw hoe waardevol het is als je 'niets doet'. Als je in een modus bent gekomen waarin 'weten, doen, ergens heen gaan, een doel bereiken, voor een groot deel weggevallen zijn.
Niemand zijn, nergens heen gaan. Dat is de titel van het boek van Ayya Khema. En het was ook een koan waar ik vorige week 'mee gezeten' heb, toen ik een zenretraite deed.
Een prachtige koan vind ik het. Door deze koan ontdekte ik opnieuw hoe waardevol het is als je 'niets doet'. Als je in een modus bent gekomen waarin 'weten, doen, ergens heen gaan, een doel bereiken, voor een groot deel weggevallen zijn.
We hebben allemaal dat 'iets' in ons dat iets wil doen, iemand wil zijn. Zelfs in zo'n meditatieweek is de verleiding groot om je koan op te willen lossen. Maw om iets te willen bereiken. Maar omdat je 'm toch op die manier niet op kunt lossen, word je wel gedwongen om die drang om te doen en te weten naast je neer te leggen. Er geen aandacht aan te besteden.
Ik heb in deze retraite voor het eerst een dharmatalk gehouden. En in die dharmatalk heb ik het ook gehad over "niemand zijn en nergens heen gaan".
Wat mij in de retraite ineens zo opviel is dat we écht iets opofferen als we alléén maar in de modus verkeren van doen, weten, iemand zijn, iets bereiken.
En dat 'iets' wat we opofferen is een wijsheid die voortkomt uit 'alleen maar zijn'. Een wijsheid die niet van mij is, en niet van jou is. En die je niet kunt ervaren zolang je in de modus van doen en weten zit. Het is een universele wijsheid, die er altijd is. Een simpele wijsheid die alles wat leeft gewoon in zich draagt. Een wijsheid die al tijden op ons ligt te wachten. Zo van: Wanneer snappen ze het nou eindelijk? Wanneer houden ze er eens mee op om hun leven vol te proppen met doen, doen, doen, en weten, weten, weten? Wanneer valt het kwartje?
Je hoeft maar om je heen te kijken om te zien dat er heel veel ellende uit dat alleen maar doen en weten voortgekomen is. Ik denk omdat we geen contact meer maken met wijsheid, zijn we ook het contact met onze aarde kwijt. Distanciëren we ons van vluchtelingen. Zijn we vergeten dat we niet gescheiden zijn van elkaar. Zijn we vergeten dat we deze aarde zijn.
Ik denk dat we het vaak te druk hebben met 'doen' om ons echt te realiseren wat belangrijk is.
Misschien is het wel waar, die titel van het boek van Max Dendermonde: "de wereld gaat aan vlijt ten onder".
Ik heb in deze retraite voor het eerst een dharmatalk gehouden. En in die dharmatalk heb ik het ook gehad over "niemand zijn en nergens heen gaan".
Wat mij in de retraite ineens zo opviel is dat we écht iets opofferen als we alléén maar in de modus verkeren van doen, weten, iemand zijn, iets bereiken.
En dat 'iets' wat we opofferen is een wijsheid die voortkomt uit 'alleen maar zijn'. Een wijsheid die niet van mij is, en niet van jou is. En die je niet kunt ervaren zolang je in de modus van doen en weten zit. Het is een universele wijsheid, die er altijd is. Een simpele wijsheid die alles wat leeft gewoon in zich draagt. Een wijsheid die al tijden op ons ligt te wachten. Zo van: Wanneer snappen ze het nou eindelijk? Wanneer houden ze er eens mee op om hun leven vol te proppen met doen, doen, doen, en weten, weten, weten? Wanneer valt het kwartje?
Je hoeft maar om je heen te kijken om te zien dat er heel veel ellende uit dat alleen maar doen en weten voortgekomen is. Ik denk omdat we geen contact meer maken met wijsheid, zijn we ook het contact met onze aarde kwijt. Distanciëren we ons van vluchtelingen. Zijn we vergeten dat we niet gescheiden zijn van elkaar. Zijn we vergeten dat we deze aarde zijn.
Ik denk dat we het vaak te druk hebben met 'doen' om ons echt te realiseren wat belangrijk is.
Misschien is het wel waar, die titel van het boek van Max Dendermonde: "de wereld gaat aan vlijt ten onder".
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
dinsdag 25 augustus 2015
500 likes
Cartoon voor de FB pagina van 'Vrienden van het boeddhisme'
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
zaterdag 15 augustus 2015
Onbereikbaar ik
Vanaf vandaag tot en met volgende week zaterdag ga ik een (zen) retraite doen. Heb er zin in!
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
zaterdag 8 augustus 2015
Ik kan al mediteren...
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
zondag 2 augustus 2015
Echte boeddhistische kunst
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
vrijdag 24 juli 2015
Hans....
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
zaterdag 18 juli 2015
Laat je niet gek maken
Cartoon nav een erg geestige serie monologen van Linji (Rinzai) een bekende zenmeester uit Japan, in het BD http://boeddhistischdagblad.nl/author/hansvandam/
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
zaterdag 11 juli 2015
Zentuin
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
zaterdag 4 juli 2015
Hebben
Hebben en zijn
Op school stonden ze op het bord geschreven.
Het werkwoord hebben en het werkwoord zijn;
Hiermee was tijd, was eeuwigheid gegeven,
De ene werklijkheid, de andre schijn.
Hebben is niets. Is oorlog. Is niet leven.
Is van de wereld en haar goden zijn.
Zijn is, boven die dingen uitgeheven,
Vervuld worden van goddelijke pijn.
Hebben is hard. Is lichaam. Is twee borsten.
Is naar de aarde hongeren en dorsten.
Is enkel zinnen, enkel botte plicht.
Zijn is de ziel, is luisteren, is wijken,
Is kind worden en naar de sterren kijken,
En daarheen langzaam worden opgelicht.
Ed. Hoornik
Ook gepubliceerd in het Boeddhistisch Dagblad (http://boeddhistischdagblad.nl/53386-hebben/)
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
Guanyin
Cartoon bij artikel over Guanyin, van Kees Moerbeek in het tijdschrift van 'Vrienden van het boeddhisme' http://www.vriendenvanboeddhisme.nl/2015/guanyin.html:
...."Al meer dan duizend jaar wordt Guanyin aanbeden en wordt haar bijstand ingeroepen. Als godin en beschermvrouwe van vissers, maar vooral als bodhisattva van mededogen. Zij is zeer geliefd in onder andere Japan en Korea en bij Chinezen waar ook ter wereld.
Ontelbaar zijn de legendes, verhalen en anekdotes waarin Guanyin de hoofdrol speelt en talrijk de manieren waarop ze wordt afgebeeld. Meestal toont ze zich als een jonge vrouw met een vaas en een wilgentak, spelend met kinderen, als een jonge vrouw met een mand vis of als een rijke vrouw. Ze is voorzien van allerlei attributen die een symbolische functie hebben: een spiegel, een lotusbloem, maar zelfs ook een bijl of dolk om het kwaad en de onwetendheid mee te lijf te gaan. Ze zit of staat op een lotusbloem, op een rots en kijkt uit over zee, zweeft boven de golven of staat boven op een wolk. Haar trouwe discipelen Goed-in-Gaven (Shancai, Sanskriet: Suddhana) en Drakendochter (Longnü, Sanskriet: Nagakanya) en een papegaai met een rozenkrans in zijn snavel vergezellen haar.
Tot op de dag van vandaag komt zij voor in visioenen van arm of rijk, al dan niet boeddhist. Ze heeft grote invloed, ook op de privélevens van mensen, en menige smeekbede van kinderloze echtparen leidde tot kindergeluk. Deze overleveringen zijn vaak aandoenlijk, maar ook humoristisch.
Als de nood aan de man is − meestal gaat het om mannen die gered moeten worden − aarzelt Guanyin, de bodhisattva van barmhartigheid, niet om haar vrouwelijke charmes in te zetten.
Er bestaan allerlei verhalen waarin ze zich voordoet als een hoer, om jongemannen van het slechte pad af te helpen. In andere vertellingen is zij een jonge vrouw, bijvoorbeeld met een vismand, die belooft de man te trouwen die delen van de Lotus Soetra uit het hoofd kan reciteren. Daarop gaan de vele mannen die haar begeren aan de studie, maar er blijven er te veel over. Ze zetten zich aan de studie van de Diamant Soetra en ten slotte worden ook nog zeven andere boeken uit de Lotus Soetra van buiten geleerd. Ten slotte blijft er één man over, maar de vrouw − Guanyin − wordt ziek en overlijdt. Omdat ze arm is en geen familie heeft, wordt ze langs de weg begraven. Een paar dagen later komt er een monnik in de stad die zegt een familielid van haar te zijn. Hij gaat naar het graf en opent de kist − het lichaam blijkt vergaan, maar de beenderen zijn in goud veranderd. ‘Zij was een heilige. Uit medelijden met jullie, omdat jullie verblind werden door hindernissen en hechtingen, heeft zij dit wonder getoond om jullie te bekeren. Denk toch na over het goede karma, opdat je niet verzinkt in de zee van het lijden!’ zegt de monnik tegen de menigte nieuwsgierigen. Daarop verdwijnt hij door ten hemel te vliegen. De bedroefde menigte knielde vol ontzag neer. Dat er in de stad Shanyou, waar het voorval zich afspeelde, zovelen Boeddha vereren, is te danken aan de bijzondere bekeringsijver van de vrouw, aldus de overlevering....."
Ardan Timmer (Amsterdam, 1966) is a dutch artist, and cartoonist (www.ardantimmer.nl.). The cartoons are merely about buddhist subjects. If you want, you can sign up to follow this blog.
Contact : mrjtimmer66@gmail.com.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Lachen!
(Ik val in herhaling maar het is er niet minder om.)
Lachen !
Lachen, Lachen, Lachen ! ! !
Leuk!